وفا...

وفا نکردی و کردم ، خطا ندیدی و دیدم
شکستی و نشکستم ، بریدی و نبریدم

اگر از خلق ملامت ، وگر زکرده ندامت
کشیدم از تو کشیدم ، شنیدم از تو شنیدم

کی ام ؟ شکوفه اشکی که در هوای تو هر شب
زچشم ناله شکفتم ، به سوی شکوه دویدم

مرا نصیب ، غم آمد به شادی همه عالم
چرا که از همه عالم ، محبت تو گزیدم

چو شمع ، خنده نکردی مگر به روز سیاهم
چو بخت ، جلوه نکردی مگر به موی سپیدم

جوانی ام به سمند شتاب می شد از پی
چو گرد ، در قدم او ، دویدم و نرسیدم

نبود از تو گریزی ، چنان که بار غم دل
زدست شکوه گرفتم به دوش ناله کشیدم

چه عهدها که نبستی ، چه فتنه ها که نراندی
چه رنجها نکشیدم ، چه طعنه ها نشنیدم

به روی بخت ز دیده ، زچهر عمر گردون
گهی چو اشک نشستم ، گهی چو رنگ پریدم

وفا نکردی و کردم ، به سر نبردی و بردم
ثبات عهد مرا دیدی ای فروغ امیدم.......