گویند شراب حرام است و شرابخواره دوزخی. پس اگر باده نوشی٬ باده مرد افکن نوش که ناشیانه به دوزخ نرفته باشی...ما را ز مستی ملامت کردند٬ ولی داستان مستی شور انگیز مارا چنان که باید نگفتند.. ندانستند که مستی شب٬ خمار بامدادان در پی دارد اما مستی من٬ روز تا شب و شام تا صبح باقی است٬ زیرا این٬ مستی عشق است که دل شوریده ام را هر دم به غزلسرایی وا می دارد... راست بخواهی من٬ هم مست عشقم و هم مست شراب هم مست غزل و هم مست زندگی. اگر روز و شب مستم بینید ملامتم نکنید٬ مگر نه این است که این همه باده مرد افکن پیموده ام! اگر بدانی عشق یار چسان شور در دلم افکنده٬ می دانی چه شرابی خورده ام که چنین مستم...